Laatst zei een vriend tegen mij: ‘Volgens mij denk je alleen maar aan eten en wijn’. En hij heeft wel een beetje gelijk. Hoe kan het ook anders, als je voorliefde uitgaat naar Frankrijk en je in je werk veel wijn en gerechten moet proeven. Eén van mijn hobby’s is daarbij ook nog koken.
Maar toch blijft goed proeven een van de moeilijkste dingen die er bestaat.
Eén van de grootste instituten in Frankrijk waar je alles kunt leren over de wijncultuur en het proeven van wijn, is gevestigd in het fraaie kasteel van het Provençaalse plaats Suze-la-Rousse: l’Université du vin. Het is de eerste wijnuniversiteit van Frankrijk en de tweede ter wereld.
Op mijn 21ste werd ik hier ingewijd in de kunst van het proeven. Ik heb er geleerd dat je wijn het liefst zo vroeg mogelijk ’s morgens moet proeven; om een uur of tien.
Dan heb je namelijk nog maar weinig smaken in je mond.
Eerst krijg je vier wijnglazen met water. In dit water zijn in hele kleine dosis de vier basissmaken opgelost: zoet, zout, zuur en bitter. De bedoeling is dat je raadt wat wat is, Dit lijkt een makkelijke opgave, maar niemand had ze alle vier goed. De dosis wordt uiteindelijk zo opgevoerd dat het voor iedereen duidelijk te proeven is.
Hierna werd er pas wijn geproefd. ’s Middags kreeg je theorie met alle wijntermen erbij. Mijn medecursisten waren een traiteur en zijn vrouw, een dokter, een aantal studenten en een gepensioneerd echtpaar. Na afloop van een leerzaam weekend de dégustation zeiden we allemaal hetzelfde: ‘Ik dacht dat ik iets van wijn wist, maar ik heb me lelijk vergist’. Dat blijkt trouwens ook uit de blindproeverij die door de l’Université du vin voor wijnboeren georganiseerd wordt. Het is dikwijls voorgekomen dat een wijnboer ‘blind’ zijn eigen wijn te proeven kreeg en spontaan riep dat de smaak ronduit gruwelijk was.
Zo zie je maar dat het proeven van wijn zelfs voor mensen uit het vak nog niet zo makkelijk is……
Dit verhaal komt uit het boekje ‘Frankrijk in stukjes’ samengesteld door de redactie van En Route (magazine); editie 2004. Het is door mijzelf geschreven.
Blindproeven van wijn gebeurt over het algemeen in een zwart glas. Je kunt dan alléén de geur en de smaak, wellicht herkennen, maar de kleur blijft een vraagteken.
Het is mij één keer gelukt om van 6 wijnen van 5 wijnen het druivenras en de wijnstreek goed te hebben.
Proeven is een kunst en erg moeilijk. Laatst stond er in de krant van wakker Nederland een matig stuk over champagne. Het ging o.a. over mensen die naar de Champagnestreek in Frankrijk gingen om champagne te gaan proeven en in te kopen. Nederlanders behoren tot de top drie toeristen die deze streek bezoeken. Ze waren ook verbaasd dat ze voor proeven moesten betalen. Met de fiets trokken ze rond in het gebied om zoveel mogelijk te proeven en ook alcohol binnen te krijgen. En iedere keer wordt er gezegd dat we met alcohol moeten oppassen.
In ons land wordt er minder champagne gedronken omdat deze mousserende wijn steeds duurder
wordt. Maar als men in de streek zelf champagne gaat kopen kun je niet echt zeggen of er minder champagne wordt gedronken in Nederland. Alleen kun je over de verkoop van champagne in ons land iets zeggen.
Mensen schijnen nu minder alcohol te drinken. Dat is maar gedeeltelijk te meten als ze alcohol in Nederland consumeren maar niet wat ze tijdens hun vakanties of stedentripjes doen. Ik hoor namelijk nog wel eens andere berichten.
We voldoen ook nog steeds niet aan de richtlijnen qua voeding volgens het RIVM.
Is onze leefomgeving qua milieu en de leefomgeving in ons eigen huis verbeterd? Nee, dus laten we het dan niet alleen over alcohol hebben. Uit sommige onderzoeken blijkt dat wijn ook goede stoffen in zich heeft. Lees ook het onderzoek:
https://www.penderswijnen.nl/nieuws/could-cheese-and-wine-help-to-prevent-alzheimers-disease.